[...] Ítaca simboliza mejor que ningún otro poema esa pasión de viajar, de llegar a puertos que antes desconocías, a valles perdidos entre las montañas, a ciudades lejanas o a pequeñas aldeas. Ítaca encarna el hechizo de alcanzar la orilla de un nuevo mar, de contemplar por primera vez un río mítico, de ascender hasta un templo olvidado, de recorrer ruinas milenarias o de coronar la cumbre nevada de una montaña. Ítaca representa el placer de deambular por las calles y los mercados, de sentarse en los cafés, de hablar con la gente, de aprender y disfrutar, de impregnarse de olores y sabores, de sumergirse en el bullicio de la vida. [...]
de altairblog.com - Eliseo Oliveras
Horregatik, eta beste askorengatik, gaur inoiz baino ithakEROagoak sentitzen gera!!!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Kanpa! Irakurtze hutsak bizipoza sartzen du! Oso polita, "sumergirse en el bullicio", edota Peché jaunak zioen bezala, être une epònge!
ResponderEliminargari
aupa Gari!!! ba egia da, asko gustatu zitzaidan tipo honek ítaca-ri buruzko eginiko iruzkina. Gainera, uste dut, nahiz eta biok momentu honetan hain errealitate ezberdinetan egon, biok nolabait isladatuak sentitzen garela hitz horietan, ez? eta ez nabil bakarrik "sentarse en los cafes" zatiaz, eh? ; )
ResponderEliminarkanpa, cuchumatanes-en bihotzetik